dinsdag 22 november 2011

Even voorstellen: Noeky en Nacho


Onvoorstelbaar, dat ik in mijn eerste post niet eens onze dierbaarste bezitjes heb genoemd! Dat kan natuurlijk niet, dus dat ga ik nu even goedmaken door ze hier uitgebreid aan jullie voor te stellen, zodat het niet langer onvoorstelbaar is (let op de woordspeling).

In het voorjaar van 1999 merkte mijn schoonmoeder een wilde kat op die vertoefde in de bossen achter haar huis. Diervriendelijk als mijn schoonmoeder is, begon ze voor dit dier te zorgen als ware het haar eigen kat. De 'vreemde' poes werd al gauw een vertrouwd vriendinnetje die ze 'Meisje' noemde. Hoewel Meisje schuw bleef en niet binnen durfde te komen, ontstond er toch een band en liet ze m'n schoonmoeder steeds dichterbij komen. Al snel viel het haar op dat Meisje's buikje steeds een beetje ronder werd en hoewel ze haar goed te eten gaf, dacht ze dat er misschien toch nog meer in haar buikje zat. En dat was zo; begin mei werd een nestje jonge poesjes geboren. Natuurlijk werden deze kittens - vier stuks - ook hartelijk verwelkomd. Mijn schoonvader - ook zo'n dierenvriend - bouwde een kattenren in de tuin en toen de kittens een paar maanden oud waren verhuisden ze van een vochtige houtstapel in het bos naar het luxe kittenverblijf in schoonmoeders tuin, wat middels een kattenluikje toegang verschafte tot een fijn warm huis. Daar groeiden ze op tot speelse, blije katjes die liefdevol werden verzorgd. Na vier maanden voor vier kittentjes en moederpoes te hebben gezorgd, kwam schoonmoeder tot de conclusie dat het toch wel een huis vol was; ze had tenslotte ook nog twee teckels en een parkiet om voor te zorgen. En zo kwam het dat wij in het najaar van 1999 twee kittentjes adopteerden; een broertje en zusje, Nacho en Noeky genaamd.

Inmiddels zijn we twaalf jaar verder en zijn Noeky en Nacho niet meer weg te denken uit ons leven. We genieten dagelijks van Nacho's lieve kroeletjes en Noeky's gekke streken.

Noeky, ons 'clowntje' tovert met haar roze neusje altijd een lach op ons gezicht.

Nacho, onze 'kroelkater' is een trouwe vriend voor het leven.

Noeky en Nacho zijn een geliefd onderwerp voor mij om te fotograferen, dus je kunt je voorstellen dat ik inmiddels al heel wat (lees: ruim 1200) foto's van onze 'kattenkindjes' heb. Hieronder een kleine selectie:









Lieve Noeky en Nacho, het vrouwtje houdt heel veel van jullie! Ik hoop dat jullie het naar je zin hebben bij ons en dat we nog heel lang van jullie mogen genieten.

Liefs, 'het vrouwtje' -x-



1 opmerking:

  1. Je blog ziet er nu al gezellig uit Marion!
    Heb je snel gedaan dat uitvinden hoe een blog werkt, ik heb me in het begin suf gezocht waar alles zat haha.
    Wat een leuk verhaal om te lezen hoe je aan je katten gekomen bent, het zijn schatjes om te zien.
    Ik ga je volgen hoor!
    Alleen weet ik niet of dat helemaal gelukt is want hij blijft maar op 1 volger staan en normaal gesproken komt dat fotootje er dan meteen bij te staan.
    Tot blogse en groetjes, Sas

    BeantwoordenVerwijderen