donderdag 25 juni 2015

Are u kidding me?

Met gefronste wenkbrauwen las ik het prijsetiket op het rek. 'Zachte deken met dierenprint: 16,95', zo stond er. Bij het vak ernaast was geen prijs te zien. En juist daaruit had ik de deken gepakt die ik wilde hebben. Een effen roomwit exemplaar, zonder drukke tijgerstrepen of Hollandse koeienvlekken. Geen gedoe, gewoon een mooie witte deken. Maar hoe ik ook zocht, er was geen prijslabel te vinden. Vastbesloten stapte ik met de deken onder mijn arm op een verkoopster af. “Hoeveel kost deze witte deken mevrouw?” vroeg ik vriendelijk. Ongeïnteresseerd keek de verkoopster me aan. “Er staat een prijs bij”, zei deze zelfverzekerd, wijzend naar het rek. “Dat geldt voor die dekens met dierenprint” liet ik haar weten. “Ja, dat is deze ook” zei de verkoopster ietwat geïrriteerd, terwijl ze verder ging met het vullen van de schappen. “Maar”, bracht ik uit, “dit is een andere. Deze heeft geen dierenprint.” De verkoopster wierp nog eens een blik naar de deken die ik haar liet zien, aarzelde even en zei met enig sarcasme in haar stem: “Jawel hoor, ijsbeerprint”...




Geen opmerkingen:

Een reactie posten